inme
Turkish
Etymology
From Ottoman Turkish اینمه (enme, inme). By surface analysis, in- + -me.
Noun
inme (definite accusative inmeyi, plural inmeler)
Declension
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | inme | inmeler |
definite accusative | inmeyi | inmeleri |
dative | inmeye | inmelere |
locative | inmede | inmelerde |
ablative | inmeden | inmelerden |
genitive | inmenin | inmelerin |