inmissurus
Latin
Etymology
Future active participle of inmittō.
Participle
inmissūrus (feminine inmissūra, neuter inmissūrum); first/second-declension participle
- about to insert
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | inmissūrus | inmissūra | inmissūrum | inmissūrī | inmissūrae | inmissūra | |
| genitive | inmissūrī | inmissūrae | inmissūrī | inmissūrōrum | inmissūrārum | inmissūrōrum | |
| dative | inmissūrō | inmissūrae | inmissūrō | inmissūrīs | |||
| accusative | inmissūrum | inmissūram | inmissūrum | inmissūrōs | inmissūrās | inmissūra | |
| ablative | inmissūrō | inmissūrā | inmissūrō | inmissūrīs | |||
| vocative | inmissūre | inmissūra | inmissūrum | inmissūrī | inmissūrae | inmissūra | |