inmissus

Latin

Etymology

Perfect passive participle of inmittō.

Participle

inmissus (feminine inmissa, neuter inmissum); first/second-declension participle

  1. inserted

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative inmissus inmissa inmissum inmissī inmissae inmissa
genitive inmissī inmissae inmissī inmissōrum inmissārum inmissōrum
dative inmissō inmissae inmissō inmissīs
accusative inmissum inmissam inmissum inmissōs inmissās inmissa
ablative inmissō inmissā inmissō inmissīs
vocative inmisse inmissa inmissum inmissī inmissae inmissa