innocentia
Latin
Etymology
From in- (negating prefix) + nocentia (“guilt, transgression”).
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [ɪn.nɔˈkɛn.ti.a]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [in.noˈt͡ʃɛn.t̪͡s̪i.a]
Noun
innocentia f (genitive innocentiae); first declension
Declension
First-declension noun.
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | innocentia | innocentiae |
| genitive | innocentiae | innocentiārum |
| dative | innocentiae | innocentiīs |
| accusative | innocentiam | innocentiās |
| ablative | innocentiā | innocentiīs |
| vocative | innocentia | innocentiae |
References
- “innocentia”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “innocentia”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- innocentia in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.