innodo
Latin
Etymology
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [ɪnˈnoː.doː]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [inˈnɔː.d̪o]
Verb
innōdō (present infinitive innōdāre, perfect active innōdāvī, supine innōdātum); first conjugation
Conjugation
Conjugation of innōdō (first conjugation)
| indicative | singular | plural | |||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | first | second | third | ||||||||
| active | present | innōdō | innōdās | innōdat | innōdāmus | innōdātis | innōdant | ||||||
| imperfect | innōdābam | innōdābās | innōdābat | innōdābāmus | innōdābātis | innōdābant | |||||||
| future | innōdābō | innōdābis | innōdābit | innōdābimus | innōdābitis | innōdābunt | |||||||
| perfect | innōdāvī | innōdāvistī | innōdāvit | innōdāvimus | innōdāvistis | innōdāvērunt, innōdāvēre | |||||||
| pluperfect | innōdāveram | innōdāverās | innōdāverat | innōdāverāmus | innōdāverātis | innōdāverant | |||||||
| future perfect | innōdāverō | innōdāveris | innōdāverit | innōdāverimus | innōdāveritis | innōdāverint | |||||||
| passive | present | innōdor | innōdāris, innōdāre |
innōdātur | innōdāmur | innōdāminī | innōdantur | ||||||
| imperfect | innōdābar | innōdābāris, innōdābāre |
innōdābātur | innōdābāmur | innōdābāminī | innōdābantur | |||||||
| future | innōdābor | innōdāberis, innōdābere |
innōdābitur | innōdābimur | innōdābiminī | innōdābuntur | |||||||
| perfect | innōdātus + present active indicative of sum | ||||||||||||
| pluperfect | innōdātus + imperfect active indicative of sum | ||||||||||||
| future perfect | innōdātus + future active indicative of sum | ||||||||||||
| subjunctive | singular | plural | |||||||||||
| first | second | third | first | second | third | ||||||||
| active | present | innōdem | innōdēs | innōdet | innōdēmus | innōdētis | innōdent | ||||||
| imperfect | innōdārem | innōdārēs | innōdāret | innōdārēmus | innōdārētis | innōdārent | |||||||
| perfect | innōdāverim | innōdāverīs | innōdāverit | innōdāverīmus | innōdāverītis | innōdāverint | |||||||
| pluperfect | innōdāvissem | innōdāvissēs | innōdāvisset | innōdāvissēmus | innōdāvissētis | innōdāvissent | |||||||
| passive | present | innōder | innōdēris, innōdēre |
innōdētur | innōdēmur | innōdēminī | innōdentur | ||||||
| imperfect | innōdārer | innōdārēris, innōdārēre |
innōdārētur | innōdārēmur | innōdārēminī | innōdārentur | |||||||
| perfect | innōdātus + present active subjunctive of sum | ||||||||||||
| pluperfect | innōdātus + imperfect active subjunctive of sum | ||||||||||||
| imperative | singular | plural | |||||||||||
| first | second | third | first | second | third | ||||||||
| active | present | — | innōdā | — | — | innōdāte | — | ||||||
| future | — | innōdātō | innōdātō | — | innōdātōte | innōdantō | |||||||
| passive | present | — | innōdāre | — | — | innōdāminī | — | ||||||
| future | — | innōdātor | innōdātor | — | — | innōdantor | |||||||
| non-finite forms | infinitive | participle | |||||||||||
| active | passive | active | passive | ||||||||||
| present | innōdāre | innōdārī | innōdāns | — | |||||||||
| future | innōdātūrum esse | innōdātum īrī | innōdātūrus | innōdandus | |||||||||
| perfect | innōdāvisse | innōdātum esse | — | innōdātus | |||||||||
| future perfect | — | innōdātum fore | — | — | |||||||||
| perfect potential | innōdātūrum fuisse | — | — | — | |||||||||
| verbal nouns | gerund | supine | |||||||||||
| genitive | dative | accusative | ablative | accusative | ablative | ||||||||
| innōdandī | innōdandō | innōdandum | innōdandō | innōdātum | innōdātū | ||||||||
Descendants
- Asturian: añudar, añuedar, anuedar
- Aromanian: anod, anudari
- Portuguese: enodar
- Romanian: înnoda, înnodare
- Spanish: añudar, anudar
- ⇒ Vulgar Latin: *innōdicō
- Catalan: ennuegar
References
- “innodo”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- innodo in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.