innovatör

See also: innovator and Innovator

Swedish

Etymology

Borrowed from French innovateur.

Noun

innovatör c

  1. an innovator

Declension

Declension of innovatör
nominative genitive
singular indefinite innovatör innovatörs
definite innovatören innovatörens
plural indefinite innovatörer innovatörers
definite innovatörerna innovatörernas

See also

References