innovatus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of innovō
Participle
innovātus (feminine innovāta, neuter innovātum); first/second-declension participle
- This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text
{{rfdef}}.
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | innovātus | innovāta | innovātum | innovātī | innovātae | innovāta | |
| genitive | innovātī | innovātae | innovātī | innovātōrum | innovātārum | innovātōrum | |
| dative | innovātō | innovātae | innovātō | innovātīs | |||
| accusative | innovātum | innovātam | innovātum | innovātōs | innovātās | innovāta | |
| ablative | innovātō | innovātā | innovātō | innovātīs | |||
| vocative | innovāte | innovāta | innovātum | innovātī | innovātae | innovāta | |