inobservatus
Latin
Etymology
in- (“un-”) + observātus (“observed”)
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [ɪ.nɔp.sɛrˈwaː.tʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [i.nob.serˈvaː.t̪us]
Adjective
inobservātus (feminine inobservāta, neuter inobservātum); first/second-declension adjective
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | inobservātus | inobservāta | inobservātum | inobservātī | inobservātae | inobservāta | |
| genitive | inobservātī | inobservātae | inobservātī | inobservātōrum | inobservātārum | inobservātōrum | |
| dative | inobservātō | inobservātae | inobservātō | inobservātīs | |||
| accusative | inobservātum | inobservātam | inobservātum | inobservātōs | inobservātās | inobservāta | |
| ablative | inobservātō | inobservātā | inobservātō | inobservātīs | |||
| vocative | inobservāte | inobservāta | inobservātum | inobservātī | inobservātae | inobservāta | |
References
- “inobservatus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “inobservatus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers