inopinatus
Latin
Etymology
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [ɪ.nɔ.piːˈnaː.tʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [i.no.piˈnaː.t̪us]
Adjective
inopīnātus (feminine inopīnāta, neuter inopīnātum); first/second-declension adjective
- unexpected
- Synonym: necopīnātus
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | inopīnātus | inopīnāta | inopīnātum | inopīnātī | inopīnātae | inopīnāta | |
| genitive | inopīnātī | inopīnātae | inopīnātī | inopīnātōrum | inopīnātārum | inopīnātōrum | |
| dative | inopīnātō | inopīnātae | inopīnātō | inopīnātīs | |||
| accusative | inopīnātum | inopīnātam | inopīnātum | inopīnātōs | inopīnātās | inopīnāta | |
| ablative | inopīnātō | inopīnātā | inopīnātō | inopīnātīs | |||
| vocative | inopīnāte | inopīnāta | inopīnātum | inopīnātī | inopīnātae | inopīnāta | |
Descendants
References
- “inopinatus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “inopinatus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- inopinatus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.