inopportunus

Latin

Etymology

From in- +‎ opportūnus.

Pronunciation

Adjective

inopportūnus (feminine inopportūna, neuter inopportūnum); first/second-declension adjective

  1. unfitting, unsuitable; inopportune

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative inopportūnus inopportūna inopportūnum inopportūnī inopportūnae inopportūna
genitive inopportūnī inopportūnae inopportūnī inopportūnōrum inopportūnārum inopportūnōrum
dative inopportūnō inopportūnae inopportūnō inopportūnīs
accusative inopportūnum inopportūnam inopportūnum inopportūnōs inopportūnās inopportūna
ablative inopportūnō inopportūnā inopportūnō inopportūnīs
vocative inopportūne inopportūna inopportūnum inopportūnī inopportūnae inopportūna

Descendants

  • Catalan: inoportú
  • Galician: inoportuno
  • Italian: inopportuno
  • Portuguese: inoportuno
  • Spanish: inoportuno
  • French: inopportun

References