inprimens
Latin
Etymology
Present participle of inprimō
Participle
inprimēns (genitive inprimentis); third-declension one-termination participle
- This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text
{{rfdef}}.
Declension
Third-declension participle.
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| masc./fem. | neuter | masc./fem. | neuter | ||
| nominative | inprimēns | inprimentēs | inprimentia | ||
| genitive | inprimentis | inprimentium | |||
| dative | inprimentī | inprimentibus | |||
| accusative | inprimentem | inprimēns | inprimentēs inprimentīs |
inprimentia | |
| ablative | inprimente inprimentī1 |
inprimentibus | |||
| vocative | inprimēns | inprimentēs | inprimentia | ||
1When used purely as an adjective.