inprobandus

Latin

Etymology

Future passive participle of inprobō.

Participle

inprobandus (feminine inprobanda, neuter inprobandum); first/second-declension participle

  1. alternative form of improbandus

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative inprobandus inprobanda inprobandum inprobandī inprobandae inprobanda
genitive inprobandī inprobandae inprobandī inprobandōrum inprobandārum inprobandōrum
dative inprobandō inprobandae inprobandō inprobandīs
accusative inprobandum inprobandam inprobandum inprobandōs inprobandās inprobanda
ablative inprobandō inprobandā inprobandō inprobandīs
vocative inprobande inprobanda inprobandum inprobandī inprobandae inprobanda