inprobitas
Latin
Noun
inprobitās f (genitive inprobitātis); third declension
- alternative form of improbitās
Declension
Third-declension noun.
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | inprobitās | inprobitātēs |
| genitive | inprobitātis | inprobitātum |
| dative | inprobitātī | inprobitātibus |
| accusative | inprobitātem | inprobitātēs |
| ablative | inprobitāte | inprobitātibus |
| vocative | inprobitās | inprobitātēs |