inprudentia
Latin
Noun
inprūdentia f (genitive inprūdentiae); first declension
- alternative form of imprūdentia
Declension
First-declension noun.
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | inprūdentia | inprūdentiae |
| genitive | inprūdentiae | inprūdentiārum |
| dative | inprūdentiae | inprūdentiīs |
| accusative | inprūdentiam | inprūdentiās |
| ablative | inprūdentiā | inprūdentiīs |
| vocative | inprūdentia | inprūdentiae |
Adjective
inprūdentia
- nominative/accusative/vocative neuter plural of inprūdēns