inpugnatus

Latin

Etymology

Perfect passive participle of inpugnō

Participle

inpugnātus (feminine inpugnāta, neuter inpugnātum); first/second-declension participle

  1. This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text {{rfdef}}.

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative inpugnātus inpugnāta inpugnātum inpugnātī inpugnātae inpugnāta
genitive inpugnātī inpugnātae inpugnātī inpugnātōrum inpugnātārum inpugnātōrum
dative inpugnātō inpugnātae inpugnātō inpugnātīs
accusative inpugnātum inpugnātam inpugnātum inpugnātōs inpugnātās inpugnāta
ablative inpugnātō inpugnātā inpugnātō inpugnātīs
vocative inpugnāte inpugnāta inpugnātum inpugnātī inpugnātae inpugnāta