inquiens
Latin
Etymology
Present participle of inquam.
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [ˈɪŋ.kʷi.ẽːs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [ˈiŋ.kʷi.ens]
Participle
inquiēns (genitive inquientis); third-declension one-termination participle
Declension
Third-declension participle.
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| masc./fem. | neuter | masc./fem. | neuter | ||
| nominative | inquiēns | inquientēs | inquientia | ||
| genitive | inquientis | inquientium | |||
| dative | inquientī | inquientibus | |||
| accusative | inquientem | inquiēns | inquientēs inquientīs |
inquientia | |
| ablative | inquiente inquientī1 |
inquientibus | |||
| vocative | inquiēns | inquientēs | inquientia | ||
1When used purely as an adjective.