inreparabilis
Latin
Etymology
From in- (“not”) + reparābilis (“retrievable, reparable, repairable”).
Adjective
inreparābilis (neuter inreparābile); third-declension two-termination adjective
- alternative form of irreparābilis
Declension
Third-declension two-termination adjective.
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| masc./fem. | neuter | masc./fem. | neuter | ||
| nominative | inreparābilis | inreparābile | inreparābilēs | inreparābilia | |
| genitive | inreparābilis | inreparābilium | |||
| dative | inreparābilī | inreparābilibus | |||
| accusative | inreparābilem | inreparābile | inreparābilēs inreparābilīs |
inreparābilia | |
| ablative | inreparābilī | inreparābilibus | |||
| vocative | inreparābilis | inreparābile | inreparābilēs | inreparābilia | |
References
- “inreparabilis”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers