insegnâ
See also: insegna
Friulian
Etymology
From Vulgar Latin insignāre, from Latin signō.
Verb
insegnâ
- (transitive) to teach
Conjugation
This is a regular -â verb, along with verbs like amâ.
Conjugation of insegnâ (first conjugation)
| infinitive | insegnâ | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| gerund | insegnânt | ||||||
| past participle | singular | plural | |||||
| masculine | insegnât | insegnâts | |||||
| feminine | insegnâde | insegnâdis | |||||
| person | singular | plural | |||||
| first | second | third | first | second | third | ||
| indicative | jo | tu | lui/jê | nô | vô | lôr | |
| present | o insegni | tu insegnis | al/e insegne | o insegnìn | o insegnais | a insegnin | |
| imperfect | o insegnavi | tu insegnavis | al/e insegnave | o insegnavin | o insegnavis | a insegnavin | |
| simple past | o insegnai | tu insegnaris | al/e insegnà | o insegnarin | o insegnaris | a insegnarin | |
| future | o insegnarai | tu insegnarâs | al/e insegnarà | o insegnarìn | o insegnarês | a insegnaran | |
| conditional | o insegnarès | tu insegnaressis | al/e insegnarès | o insegnaressin | o insegnaressis | a insegnaressin | |
| subjunctive | jo | tu | lui/jê | nô | vô | lôr | |
| present | o insegni | tu insegnis | al/e insegni | o insegnìn | o insegnais | a insegnin | |
| imperfect | o insegnàs | tu insegnassis | al/e insegnàs | o insegnassin | o insegnassis | a insegnassin | |
| imperative | – | tu | – | nô | vô | – | |
| – | insegne | – | insegnìn | insegnait | – | ||
Derived terms
- insegnament
- insegnant
- insegnâsi
Related terms
See also
- inscuelâ
- industriâ