inseminera
Swedish
Verb
inseminera (present inseminerar, preterite inseminerade, supine inseminerat, imperative inseminera)
Conjugation
| active | passive | |||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | inseminera | insemineras | ||
| supine | inseminerat | inseminerats | ||
| imperative | inseminera | — | ||
| imper. plural1 | insemineren | — | ||
| present | past | present | past | |
| indicative | inseminerar | inseminerade | insemineras | inseminerades |
| ind. plural1 | inseminera | inseminerade | insemineras | inseminerades |
| subjunctive2 | inseminere | inseminerade | insemineres | inseminerades |
| present participle | inseminerande | |||
| past participle | inseminerad | |||
1 Archaic. 2 Dated. See the appendix on Swedish verbs.