insepultus
Latin
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [ĩː.sɛˈpʊɫ.tʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [in.seˈpul̪.t̪us]
Adjective
īnsepultus (feminine īnsepulta, neuter īnsepultum); first/second-declension adjective
- unburied
- without burial rites
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | īnsepultus | īnsepulta | īnsepultum | īnsepultī | īnsepultae | īnsepulta | |
| genitive | īnsepultī | īnsepultae | īnsepultī | īnsepultōrum | īnsepultārum | īnsepultōrum | |
| dative | īnsepultō | īnsepultae | īnsepultō | īnsepultīs | |||
| accusative | īnsepultum | īnsepultam | īnsepultum | īnsepultōs | īnsepultās | īnsepulta | |
| ablative | īnsepultō | īnsepultā | īnsepultō | īnsepultīs | |||
| vocative | īnsepulte | īnsepulta | īnsepultum | īnsepultī | īnsepultae | īnsepulta | |
References
- “insepultus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “insepultus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- insepultus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.