insidendus

Latin

Etymology 1

Future passive participle of īnsideō.

Participle

īnsidendus (feminine īnsidenda, neuter īnsidendum); first/second-declension participle

  1. which is to be held, which is to be occupied
Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative īnsidendus īnsidenda īnsidendum īnsidendī īnsidendae īnsidenda
genitive īnsidendī īnsidendae īnsidendī īnsidendōrum īnsidendārum īnsidendōrum
dative īnsidendō īnsidendae īnsidendō īnsidendīs
accusative īnsidendum īnsidendam īnsidendum īnsidendōs īnsidendās īnsidenda
ablative īnsidendō īnsidendā īnsidendō īnsidendīs
vocative īnsidende īnsidenda īnsidendum īnsidendī īnsidendae īnsidenda

Etymology 2

Future passive participle of īnsīdō.

Participle

īnsīdendus (feminine īnsīdenda, neuter īnsīdendum); first/second-declension participle

  1. which is to be taken possession of, which is to be occupied
Declension

First/second-declension adjective.