Romanian
Etymology
Borrowed from French insigne.
Noun
insignă f (plural insigne)
- badge
Declension
Declension of insignă
|
|
singular
|
|
plural
|
|
|
indefinite
|
definite
|
indefinite
|
definite
|
| nominative-accusative
|
insignă
|
insigna
|
insigne
|
insignele
|
| genitive-dative
|
insigne
|
insignei
|
insigne
|
insignelor
|
| vocative
|
insignă, insigno
|
insignelor
|