insigniendus
Latin
Etymology
Future passive participle (gerundive) of īnsigniō (“mark; distinguish”).
Participle
īnsigniendus (feminine īnsignienda, neuter īnsigniendum); first/second-declension participle
- which is to be marked, distinguished
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | īnsigniendus | īnsignienda | īnsigniendum | īnsigniendī | īnsigniendae | īnsignienda | |
| genitive | īnsigniendī | īnsigniendae | īnsigniendī | īnsigniendōrum | īnsigniendārum | īnsigniendōrum | |
| dative | īnsigniendō | īnsigniendae | īnsigniendō | īnsigniendīs | |||
| accusative | īnsigniendum | īnsigniendam | īnsigniendum | īnsigniendōs | īnsigniendās | īnsignienda | |
| ablative | īnsigniendō | īnsigniendā | īnsigniendō | īnsigniendīs | |||
| vocative | īnsigniende | īnsignienda | īnsigniendum | īnsigniendī | īnsigniendae | īnsignienda | |