insiliens

Latin

Etymology

Present participle of īnsiliō.

Participle

īnsiliēns (genitive īnsilientis); third-declension one-termination participle

  1. leaping
  2. bounding

Declension

Third-declension participle.

singular plural
masc./fem. neuter masc./fem. neuter
nominative īnsiliēns īnsilientēs īnsilientia
genitive īnsilientis īnsilientium
dative īnsilientī īnsilientibus
accusative īnsilientem īnsiliēns īnsilientēs
īnsilientīs
īnsilientia
ablative īnsiliente
īnsilientī1
īnsilientibus
vocative īnsiliēns īnsilientēs īnsilientia

1When used purely as an adjective.