insinuandus
Latin
Etymology
Future passive participle of īnsinuō.
Participle
īnsinuandus (feminine īnsinuanda, neuter īnsinuandum); first/second-declension participle
- which is to be penetrated
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | īnsinuandus | īnsinuanda | īnsinuandum | īnsinuandī | īnsinuandae | īnsinuanda | |
| genitive | īnsinuandī | īnsinuandae | īnsinuandī | īnsinuandōrum | īnsinuandārum | īnsinuandōrum | |
| dative | īnsinuandō | īnsinuandae | īnsinuandō | īnsinuandīs | |||
| accusative | īnsinuandum | īnsinuandam | īnsinuandum | īnsinuandōs | īnsinuandās | īnsinuanda | |
| ablative | īnsinuandō | īnsinuandā | īnsinuandō | īnsinuandīs | |||
| vocative | īnsinuande | īnsinuanda | īnsinuandum | īnsinuandī | īnsinuandae | īnsinuanda | |