inspectus

Latin

Etymology

Perfect passive participle of īnspiciō.

Participle

īnspectus (feminine īnspecta, neuter īnspectum); first/second-declension participle

  1. examined, contemplated, observed

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative īnspectus īnspecta īnspectum īnspectī īnspectae īnspecta
genitive īnspectī īnspectae īnspectī īnspectōrum īnspectārum īnspectōrum
dative īnspectō īnspectae īnspectō īnspectīs
accusative īnspectum īnspectam īnspectum īnspectōs īnspectās īnspecta
ablative īnspectō īnspectā īnspectō īnspectīs
vocative īnspecte īnspecta īnspectum īnspectī īnspectae īnspecta

References

  • inspectus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • inspectus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • inspectus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.