inspiratus

Latin

Etymology

Perfect passive participle of īnspīrō.

Participle

īnspīrātus (feminine īnspīrāta, neuter īnspīrātum); first/second-declension participle

  1. inspired
  2. inflamed
  3. instilled

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative īnspīrātus īnspīrāta īnspīrātum īnspīrātī īnspīrātae īnspīrāta
genitive īnspīrātī īnspīrātae īnspīrātī īnspīrātōrum īnspīrātārum īnspīrātōrum
dative īnspīrātō īnspīrātae īnspīrātō īnspīrātīs
accusative īnspīrātum īnspīrātam īnspīrātum īnspīrātōs īnspīrātās īnspīrāta
ablative īnspīrātō īnspīrātā īnspīrātō īnspīrātīs
vocative īnspīrāte īnspīrāta īnspīrātum īnspīrātī īnspīrātae īnspīrāta

References