instillandus
Latin
Etymology
Future passive participle (gerundive) of īnstillō (“instil, inspire”).
Participle
īnstīllandus (feminine īnstīllanda, neuter īnstīllandum); first/second-declension participle
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | īnstīllandus | īnstīllanda | īnstīllandum | īnstīllandī | īnstīllandae | īnstīllanda | |
| genitive | īnstīllandī | īnstīllandae | īnstīllandī | īnstīllandōrum | īnstīllandārum | īnstīllandōrum | |
| dative | īnstīllandō | īnstīllandae | īnstīllandō | īnstīllandīs | |||
| accusative | īnstīllandum | īnstīllandam | īnstīllandum | īnstīllandōs | īnstīllandās | īnstīllanda | |
| ablative | īnstīllandō | īnstīllandā | īnstīllandō | īnstīllandīs | |||
| vocative | īnstīllande | īnstīllanda | īnstīllandum | īnstīllandī | īnstīllandae | īnstīllanda | |