instrepens
Latin
Etymology
Present participle of instrepō
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [ˈĩː.strɛ.pẽːs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [ˈin.st̪re.pens]
Participle
īnstrepēns (genitive īnstrepentis); third-declension one-termination participle
- making noise, rattling, clattering, creaking
Declension
Third-declension participle.
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| masc./fem. | neuter | masc./fem. | neuter | ||
| nominative | īnstrepēns | īnstrepentēs | īnstrepentia | ||
| genitive | īnstrepentis | īnstrepentium | |||
| dative | īnstrepentī | īnstrepentibus | |||
| accusative | īnstrepentem | īnstrepēns | īnstrepentēs īnstrepentīs |
īnstrepentia | |
| ablative | īnstrepente īnstrepentī1 |
īnstrepentibus | |||
| vocative | īnstrepēns | īnstrepentēs | īnstrepentia | ||
1When used purely as an adjective.