insultabundus

Latin

Etymology

īnsultō (revile, insult) +‎ -bundus

Pronunciation

Adjective

īnsultābundus (feminine īnsultābunda, neuter īnsultābundum); first/second-declension adjective

  1. insulting, full of scorn

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative īnsultābundus īnsultābunda īnsultābundum īnsultābundī īnsultābundae īnsultābunda
genitive īnsultābundī īnsultābundae īnsultābundī īnsultābundōrum īnsultābundārum īnsultābundōrum
dative īnsultābundō īnsultābundae īnsultābundō īnsultābundīs
accusative īnsultābundum īnsultābundam īnsultābundum īnsultābundōs īnsultābundās īnsultābunda
ablative īnsultābundō īnsultābundā īnsultābundō īnsultābundīs
vocative īnsultābunde īnsultābunda īnsultābundum īnsultābundī īnsultābundae īnsultābunda

References