insusurrandus

Latin

Etymology

Future passive participle of insusurrō.

Participle

īnsusurrandus (feminine īnsusurranda, neuter īnsusurrandum); first/second-declension participle

  1. which is to be insinuated

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative īnsusurrandus īnsusurranda īnsusurrandum īnsusurrandī īnsusurrandae īnsusurranda
genitive īnsusurrandī īnsusurrandae īnsusurrandī īnsusurrandōrum īnsusurrandārum īnsusurrandōrum
dative īnsusurrandō īnsusurrandae īnsusurrandō īnsusurrandīs
accusative īnsusurrandum īnsusurrandam īnsusurrandum īnsusurrandōs īnsusurrandās īnsusurranda
ablative īnsusurrandō īnsusurrandā īnsusurrandō īnsusurrandīs
vocative īnsusurrande īnsusurranda īnsusurrandum īnsusurrandī īnsusurrandae īnsusurranda