intézmény
Hungarian
Etymology
Pronunciation
- IPA(key): [ˈinteːzmeːɲ]
Audio: (file) - Hyphenation: in‧téz‧mény
Noun
intézmény (plural intézmények)
Declension
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | intézmény | intézmények |
accusative | intézményt | intézményeket |
dative | intézménynek | intézményeknek |
instrumental | intézménnyel | intézményekkel |
causal-final | intézményért | intézményekért |
translative | intézménnyé | intézményekké |
terminative | intézményig | intézményekig |
essive-formal | intézményként | intézményekként |
essive-modal | — | — |
inessive | intézményben | intézményekben |
superessive | intézményen | intézményeken |
adessive | intézménynél | intézményeknél |
illative | intézménybe | intézményekbe |
sublative | intézményre | intézményekre |
allative | intézményhez | intézményekhez |
elative | intézményből | intézményekből |
delative | intézményről | intézményekről |
ablative | intézménytől | intézményektől |
non-attributive possessive – singular |
intézményé | intézményeké |
non-attributive possessive – plural |
intézményéi | intézményekéi |
possessor | single possession | multiple possessions |
---|---|---|
1st person sing. | intézményem | intézményeim |
2nd person sing. | intézményed | intézményeid |
3rd person sing. | intézménye | intézményei |
1st person plural | intézményünk | intézményeink |
2nd person plural | intézményetek | intézményeitek |
3rd person plural | intézményük | intézményeik |
Derived terms
Compound words
Further reading
- intézmény in Géza Bárczi, László Országh, et al., editors, A magyar nyelv értelmező szótára [The Explanatory Dictionary of the Hungarian Language] (ÉrtSz.), Budapest: Akadémiai Kiadó, 1959–1962. Fifth ed., 1992: →ISBN.