integri

See also: integrí

English

Noun

integri

  1. plural of integer

Catalan

Verb

integri

  1. inflection of integrar:
    1. first/third-person singular present subjunctive
    2. third-person singular imperative

Esperanto

Etymology

Borrowed from Latin integrō (I make whole, I renew, I repair, I begin again), the root of English integrate.

Pronunciation

  • IPA(key): /inˈteɡri/
  • Rhymes: -eɡri
  • Hyphenation: in‧te‧gri

Verb

integri (present integras, past integris, future integros, conditional integrus, volitive integru)

  1. to integrate

Conjugation

Conjugation of integri
present past future
singular plural singular plural singular plural
tense integras integris integros
active participle integranta integrantaj integrinta integrintaj integronta integrontaj
acc. integrantan integrantajn integrintan integrintajn integrontan integrontajn
passive participle integrata integrataj integrita integritaj integrota integrotaj
acc. integratan integratajn integritan integritajn integrotan integrotajn
nominal active participle integranto integrantoj integrinto integrintoj integronto integrontoj
acc. integranton integrantojn integrinton integrintojn integronton integrontojn
nominal passive participle integrato integratoj integrito integritoj integroto integrotoj
acc. integraton integratojn integriton integritojn integroton integrotojn
adverbial active participle integrante integrinte integronte
adverbial passive participle integrate integrite integrote
infinitive integri imperative integru conditional integrus

Italian

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈin.te.ɡri/
  • Rhymes: -inteɡri
  • Hyphenation: ìn‧te‧gri

Adjective

integri

  1. masculine plural of integro

Verb

integri

  1. inflection of integrare:
    1. second-person singular present indicative
    2. first/second/third-person singular present subjunctive
    3. third-person singular imperative

Anagrams

Latin

Adjective

integrī

  1. inflection of integer:
    1. genitive masculine/neuter singular
    2. nominative/vocative masculine plural