intemeratus
Latin
Etymology
From in- (“without, not”) + temerātus (“defiled, dishonored”).
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [ɪn.tɛ.mɛˈraː.tʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [in̪.t̪e.meˈraː.t̪us]
Adjective
intemerātus (feminine intemerāta, neuter intemerātum); first/second-declension adjective
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | intemerātus | intemerāta | intemerātum | intemerātī | intemerātae | intemerāta | |
| genitive | intemerātī | intemerātae | intemerātī | intemerātōrum | intemerātārum | intemerātōrum | |
| dative | intemerātō | intemerātae | intemerātō | intemerātīs | |||
| accusative | intemerātum | intemerātam | intemerātum | intemerātōs | intemerātās | intemerāta | |
| ablative | intemerātō | intemerātā | intemerātō | intemerātīs | |||
| vocative | intemerāte | intemerāta | intemerātum | intemerātī | intemerātae | intemerāta | |
Synonyms
- (pure, chaste): castus, immaculātus, incorruptus, pudīcus, pūrus
Antonyms
- (antonym(s) of “pure, chaste”): adulter, adulterīnus, cinaedicus, immundus, impudīcus, impūrus, incestus
Derived terms
Related terms
- intemerābilis
- intemerandus
Descendants
- English: intemerate
- Italian: intemerato
- Portuguese: intemerato
References
- “intemeratus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “intemeratus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- "intemeratus", in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
- intemeratus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.