intentandus

Latin

Etymology

Future passive participle of intentō.

Participle

intentandus (feminine intentanda, neuter intentandum); first/second-declension participle

  1. which is to be extended

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative intentandus intentanda intentandum intentandī intentandae intentanda
genitive intentandī intentandae intentandī intentandōrum intentandārum intentandōrum
dative intentandō intentandae intentandō intentandīs
accusative intentandum intentandam intentandum intentandōs intentandās intentanda
ablative intentandō intentandā intentandō intentandīs
vocative intentande intentanda intentandum intentandī intentandae intentanda