intercalandus
Latin
Etymology
Future passive participle of intercalō.
Participle
intercalandus (feminine intercalanda, neuter intercalandum); first/second-declension participle
- which is to be intercalated
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | intercalandus | intercalanda | intercalandum | intercalandī | intercalandae | intercalanda | |
| genitive | intercalandī | intercalandae | intercalandī | intercalandōrum | intercalandārum | intercalandōrum | |
| dative | intercalandō | intercalandae | intercalandō | intercalandīs | |||
| accusative | intercalandum | intercalandam | intercalandum | intercalandōs | intercalandās | intercalanda | |
| ablative | intercalandō | intercalandā | intercalandō | intercalandīs | |||
| vocative | intercalande | intercalanda | intercalandum | intercalandī | intercalandae | intercalanda | |