interdicendus
Latin
Etymology
Future passive participle of interdīcō.
Participle
interdīcendus (feminine interdīcenda, neuter interdīcendum); first/second-declension participle
- which is to be prohibited
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | interdīcendus | interdīcenda | interdīcendum | interdīcendī | interdīcendae | interdīcenda | |
| genitive | interdīcendī | interdīcendae | interdīcendī | interdīcendōrum | interdīcendārum | interdīcendōrum | |
| dative | interdīcendō | interdīcendae | interdīcendō | interdīcendīs | |||
| accusative | interdīcendum | interdīcendam | interdīcendum | interdīcendōs | interdīcendās | interdīcenda | |
| ablative | interdīcendō | interdīcendā | interdīcendō | interdīcendīs | |||
| vocative | interdīcende | interdīcenda | interdīcendum | interdīcendī | interdīcendae | interdīcenda | |