interdicendus

Latin

Etymology

Future passive participle of interdīcō.

Participle

interdīcendus (feminine interdīcenda, neuter interdīcendum); first/second-declension participle

  1. which is to be prohibited

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative interdīcendus interdīcenda interdīcendum interdīcendī interdīcendae interdīcenda
genitive interdīcendī interdīcendae interdīcendī interdīcendōrum interdīcendārum interdīcendōrum
dative interdīcendō interdīcendae interdīcendō interdīcendīs
accusative interdīcendum interdīcendam interdīcendum interdīcendōs interdīcendās interdīcenda
ablative interdīcendō interdīcendā interdīcendō interdīcendīs
vocative interdīcende interdīcenda interdīcendum interdīcendī interdīcendae interdīcenda