interdicturus

Latin

Etymology

Future active participle of interdīcō.

Participle

interdictūrus (feminine interdictūra, neuter interdictūrum); first/second-declension participle

  1. about to prohibit

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative interdictūrus interdictūra interdictūrum interdictūrī interdictūrae interdictūra
genitive interdictūrī interdictūrae interdictūrī interdictūrōrum interdictūrārum interdictūrōrum
dative interdictūrō interdictūrae interdictūrō interdictūrīs
accusative interdictūrum interdictūram interdictūrum interdictūrōs interdictūrās interdictūra
ablative interdictūrō interdictūrā interdictūrō interdictūrīs
vocative interdictūre interdictūra interdictūrum interdictūrī interdictūrae interdictūra