interpretabilis
Latin
Etymology
From interpretor + -bilis.
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [ɪn.tɛr.prɛˈtaː.bɪ.lɪs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [in̪.t̪er.preˈt̪aː.bi.lis]
Adjective
interpretābilis (neuter interpretābile); third-declension two-termination adjective
Declension
Third-declension two-termination adjective.
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| masc./fem. | neuter | masc./fem. | neuter | ||
| nominative | interpretābilis | interpretābile | interpretābilēs | interpretābilia | |
| genitive | interpretābilis | interpretābilium | |||
| dative | interpretābilī | interpretābilibus | |||
| accusative | interpretābilem | interpretābile | interpretābilēs interpretābilīs |
interpretābilia | |
| ablative | interpretābilī | interpretābilibus | |||
| vocative | interpretābilis | interpretābile | interpretābilēs | interpretābilia | |
Descendants
- English: interpretable
- French: interprétable
- Italian: interpretabile
References
- “interpretabilis”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- interpretabilis in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.