interpunkční
Czech
Etymology
From interpunkce + -ní.
Pronunciation
- IPA(key): [ˈɪntɛrpuŋkt͡ʃɲiː]
Adjective
interpunkční
- (relational) punctuation
Declension
| singular | ||||
|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | ||
| animate | inanimate | |||
| nominative | interpunkční | interpunkční | interpunkční | |
| genitive | interpunkčního | interpunkční | interpunkčního | |
| dative | interpunkčnímu | interpunkční | interpunkčnímu | |
| accusative | interpunkčního | interpunkční | interpunkční | interpunkční |
| locative | interpunkčním | interpunkční | interpunkčním | |
| instrumental | interpunkčním | interpunkční | interpunkčním | |
| plural | ||||
| masculine | feminine | neuter | ||
| animate | inanimate | |||
| nominative | interpunkční | interpunkční | interpunkční | |
| genitive | interpunkčních | |||
| dative | interpunkčním | |||
| accusative | interpunkční | interpunkční | ||
| locative | interpunkčních | |||
| instrumental | interpunkčními | |||
Further reading
- “interpunkční”, in Příruční slovník jazyka českého (in Czech), 1935–1957
- “interpunkční”, in Slovník spisovného jazyka českého (in Czech), 1960–1971, 1989