interrogandus
Latin
Etymology
Future passive participle of interrogō.
Participle
interrogandus (feminine interroganda, neuter interrogandum); first/second-declension participle
- which is to be interrogated
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | interrogandus | interroganda | interrogandum | interrogandī | interrogandae | interroganda | |
| genitive | interrogandī | interrogandae | interrogandī | interrogandōrum | interrogandārum | interrogandōrum | |
| dative | interrogandō | interrogandae | interrogandō | interrogandīs | |||
| accusative | interrogandum | interrogandam | interrogandum | interrogandōs | interrogandās | interroganda | |
| ablative | interrogandō | interrogandā | interrogandō | interrogandīs | |||
| vocative | interrogande | interroganda | interrogandum | interrogandī | interrogandae | interroganda | |