interturbatio

Latin

Etymology

From inter- +‎ turbatio.

Noun

interturbātiō f (genitive interturbātiōnis); third declension

  1. confusion

Declension

Third-declension noun.

singular plural
nominative interturbātiō interturbātiōnēs
genitive interturbātiōnis interturbātiōnum
dative interturbātiōnī interturbātiōnibus
accusative interturbātiōnem interturbātiōnēs
ablative interturbātiōne interturbātiōnibus
vocative interturbātiō interturbātiōnēs

References

  • interturbatio”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • interturbatio in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
  • interturbatio in Ramminger, Johann (16 July 2016 (last accessed)) Neulateinische Wortliste: Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700[1], pre-publication website, 2005-2016