intitulare
See also: intitularé
Romanian
Etymology
Noun
intitulare f (plural intitulări)
Declension
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | ||
| nominative-accusative | intitulare | intitularea | intitulări | intitulările | |
| genitive-dative | intitulări | intitulării | intitulări | intitulărilor | |
| vocative | intitulare, intitulareo | intitulărilor | |||
Spanish
Verb
intitulare
- first/third-person singular future subjunctive of intitular