intonaturus
Latin
Etymology
Future active participle of intonō
Participle
intonātūrus (feminine intonātūra, neuter intonātūrum); first/second-declension participle
- This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text
{{rfdef}}.
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | intonātūrus | intonātūra | intonātūrum | intonātūrī | intonātūrae | intonātūra | |
| genitive | intonātūrī | intonātūrae | intonātūrī | intonātūrōrum | intonātūrārum | intonātūrōrum | |
| dative | intonātūrō | intonātūrae | intonātūrō | intonātūrīs | |||
| accusative | intonātūrum | intonātūram | intonātūrum | intonātūrōs | intonātūrās | intonātūra | |
| ablative | intonātūrō | intonātūrā | intonātūrō | intonātūrīs | |||
| vocative | intonātūre | intonātūra | intonātūrum | intonātūrī | intonātūrae | intonātūra | |