intonsus
Latin
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [ɪnˈtõː.sʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [in̪ˈt̪ɔn.sus]
Adjective
intōnsus (feminine intōnsa, neuter intōnsum); first/second-declension adjective
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | intōnsus | intōnsa | intōnsum | intōnsī | intōnsae | intōnsa | |
| genitive | intōnsī | intōnsae | intōnsī | intōnsōrum | intōnsārum | intōnsōrum | |
| dative | intōnsō | intōnsae | intōnsō | intōnsīs | |||
| accusative | intōnsum | intōnsam | intōnsum | intōnsōs | intōnsās | intōnsa | |
| ablative | intōnsō | intōnsā | intōnsō | intōnsīs | |||
| vocative | intōnse | intōnsa | intōnsum | intōnsī | intōnsae | intōnsa | |
Descendants
References
- “intonsus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “intonsus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- intonsus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
- “intonsus”, in Harry Thurston Peck, editor (1898), Harper’s Dictionary of Classical Antiquities, New York: Harper & Brothers
- “intonsus”, in William Smith, editor (1848), A Dictionary of Greek and Roman Biography and Mythology, London: John Murray