intraturus
Latin
Etymology
Future active participle of intrō (“enter, go into, penetrate”).
Participle
intrātūrus (feminine intrātūra, neuter intrātūrum); first/second-declension participle
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | intrātūrus | intrātūra | intrātūrum | intrātūrī | intrātūrae | intrātūra | |
| genitive | intrātūrī | intrātūrae | intrātūrī | intrātūrōrum | intrātūrārum | intrātūrōrum | |
| dative | intrātūrō | intrātūrae | intrātūrō | intrātūrīs | |||
| accusative | intrātūrum | intrātūram | intrātūrum | intrātūrōs | intrātūrās | intrātūra | |
| ablative | intrātūrō | intrātūrā | intrātūrō | intrātūrīs | |||
| vocative | intrātūre | intrātūra | intrātūrum | intrātūrī | intrātūrae | intrātūra | |