intratus

Latin

Etymology

Perfect passive participle of intrō (enter, go into, penetrate).

Participle

intrātus (feminine intrāta, neuter intrātum); first/second-declension participle

  1. entered, having been entered, gone into, having been gone into, penetrated, having been penetrated

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative intrātus intrāta intrātum intrātī intrātae intrāta
genitive intrātī intrātae intrātī intrātōrum intrātārum intrātōrum
dative intrātō intrātae intrātō intrātīs
accusative intrātum intrātam intrātum intrātōs intrātās intrāta
ablative intrātō intrātā intrātō intrātīs
vocative intrāte intrāta intrātum intrātī intrātae intrāta

References