Esperanto
Etymology
Common Romance, ultimately from Latin intrīcō.
Pronunciation
- IPA(key): /inˈtriɡi/
- Rhymes: -iɡi
- Hyphenation: in‧tri‧gi
Verb
intrigi (present intrigas, past intrigis, future intrigos, conditional intrigus, volitive intrigu)
- (intransitive) to intrigue, scheme, plot
- (intransitive) to intrigue, interest
Conjugation
Finnish
Etymology
From German Intrige, from French intrigue.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈintriɡi/, [ˈin̪.t̪riɡi]
- Rhymes: -intriɡi
- Syllabification(key): int‧ri‧gi
- Hyphenation(key): int‧ri‧gi
Noun
intrigi
- scheme, plot
Declension
Inflection of intrigi (Kotus type 5/risti, no gradation)
|
nominative
|
intrigi
|
intrigit
|
genitive
|
intrigin
|
intrigien
|
partitive
|
intrigiä
|
intrigejä
|
illative
|
intrigiin
|
intrigeihin
|
|
singular
|
plural
|
nominative
|
intrigi
|
intrigit
|
accusative
|
nom.
|
intrigi
|
intrigit
|
gen.
|
intrigin
|
genitive
|
intrigin
|
intrigien
|
partitive
|
intrigiä
|
intrigejä
|
inessive
|
intrigissä
|
intrigeissä
|
elative
|
intrigistä
|
intrigeistä
|
illative
|
intrigiin
|
intrigeihin
|
adessive
|
intrigillä
|
intrigeillä
|
ablative
|
intrigiltä
|
intrigeiltä
|
allative
|
intrigille
|
intrigeille
|
essive
|
intriginä
|
intrigeinä
|
translative
|
intrigiksi
|
intrigeiksi
|
abessive
|
intrigittä
|
intrigeittä
|
instructive
|
—
|
intrigein
|
comitative
|
See the possessive forms below.
|
first-person singular possessor
|
|
singular
|
plural
|
nominative
|
intrigini
|
intrigini
|
accusative
|
nom.
|
intrigini
|
intrigini
|
gen.
|
intrigini
|
genitive
|
intrigini
|
intrigieni
|
partitive
|
intrigiäni
|
intrigejäni
|
inessive
|
intrigissäni
|
intrigeissäni
|
elative
|
intrigistäni
|
intrigeistäni
|
illative
|
intrigiini
|
intrigeihini
|
adessive
|
intrigilläni
|
intrigeilläni
|
ablative
|
intrigiltäni
|
intrigeiltäni
|
allative
|
intrigilleni
|
intrigeilleni
|
essive
|
intriginäni
|
intrigeinäni
|
translative
|
intrigikseni
|
intrigeikseni
|
abessive
|
intrigittäni
|
intrigeittäni
|
instructive
|
—
|
—
|
comitative
|
— |
intrigeineni
|
second-person singular possessor
|
|
singular
|
plural
|
nominative
|
intrigisi
|
intrigisi
|
accusative
|
nom.
|
intrigisi
|
intrigisi
|
gen.
|
intrigisi
|
genitive
|
intrigisi
|
intrigiesi
|
partitive
|
intrigiäsi
|
intrigejäsi
|
inessive
|
intrigissäsi
|
intrigeissäsi
|
elative
|
intrigistäsi
|
intrigeistäsi
|
illative
|
intrigiisi
|
intrigeihisi
|
adessive
|
intrigilläsi
|
intrigeilläsi
|
ablative
|
intrigiltäsi
|
intrigeiltäsi
|
allative
|
intrigillesi
|
intrigeillesi
|
essive
|
intriginäsi
|
intrigeinäsi
|
translative
|
intrigiksesi
|
intrigeiksesi
|
abessive
|
intrigittäsi
|
intrigeittäsi
|
instructive
|
—
|
—
|
comitative
|
— |
intrigeinesi
|
first-person plural possessor
|
|
singular
|
plural
|
nominative
|
intrigimme
|
intrigimme
|
accusative
|
nom.
|
intrigimme
|
intrigimme
|
gen.
|
intrigimme
|
genitive
|
intrigimme
|
intrigiemme
|
partitive
|
intrigiämme
|
intrigejämme
|
inessive
|
intrigissämme
|
intrigeissämme
|
elative
|
intrigistämme
|
intrigeistämme
|
illative
|
intrigiimme
|
intrigeihimme
|
adessive
|
intrigillämme
|
intrigeillämme
|
ablative
|
intrigiltämme
|
intrigeiltämme
|
allative
|
intrigillemme
|
intrigeillemme
|
essive
|
intriginämme
|
intrigeinämme
|
translative
|
intrigiksemme
|
intrigeiksemme
|
abessive
|
intrigittämme
|
intrigeittämme
|
instructive
|
—
|
—
|
comitative
|
— |
intrigeinemme
|
second-person plural possessor
|
|
singular
|
plural
|
nominative
|
intriginne
|
intriginne
|
accusative
|
nom.
|
intriginne
|
intriginne
|
gen.
|
intriginne
|
genitive
|
intriginne
|
intrigienne
|
partitive
|
intrigiänne
|
intrigejänne
|
inessive
|
intrigissänne
|
intrigeissänne
|
elative
|
intrigistänne
|
intrigeistänne
|
illative
|
intrigiinne
|
intrigeihinne
|
adessive
|
intrigillänne
|
intrigeillänne
|
ablative
|
intrigiltänne
|
intrigeiltänne
|
allative
|
intrigillenne
|
intrigeillenne
|
essive
|
intriginänne
|
intrigeinänne
|
translative
|
intrigiksenne
|
intrigeiksenne
|
abessive
|
intrigittänne
|
intrigeittänne
|
instructive
|
—
|
—
|
comitative
|
— |
intrigeinenne
|
third-person possessor
|
|
singular
|
plural
|
nominative
|
intriginsä
|
intriginsä
|
accusative
|
nom.
|
intriginsä
|
intriginsä
|
gen.
|
intriginsä
|
genitive
|
intriginsä
|
intrigiensä
|
partitive
|
intrigiään intrigiänsä
|
intrigejään intrigejänsä
|
inessive
|
intrigissään intrigissänsä
|
intrigeissään intrigeissänsä
|
elative
|
intrigistään intrigistänsä
|
intrigeistään intrigeistänsä
|
illative
|
intrigiinsä
|
intrigeihinsä
|
adessive
|
intrigillään intrigillänsä
|
intrigeillään intrigeillänsä
|
ablative
|
intrigiltään intrigiltänsä
|
intrigeiltään intrigeiltänsä
|
allative
|
intrigilleen intrigillensä
|
intrigeilleen intrigeillensä
|
essive
|
intriginään intriginänsä
|
intrigeinään intrigeinänsä
|
translative
|
intrigikseen intrigiksensä
|
intrigeikseen intrigeiksensä
|
abessive
|
intrigittään intrigittänsä
|
intrigeittään intrigeittänsä
|
instructive
|
—
|
—
|
comitative
|
— |
intrigeineen intrigeinensä
|
|
Derived terms
Further reading