intuíció
Hungarian
Etymology
Borrowed from New Latin intuitio.[1] With -ció ending.
Pronunciation
- IPA(key): [ˈintujiːt͡sijoː]
- Hyphenation: in‧tu‧í‧ció
- Rhymes: -joː
Noun
intuíció (plural intuíciók)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | intuíció | intuíciók |
| accusative | intuíciót | intuíciókat |
| dative | intuíciónak | intuícióknak |
| instrumental | intuícióval | intuíciókkal |
| causal-final | intuícióért | intuíciókért |
| translative | intuícióvá | intuíciókká |
| terminative | intuícióig | intuíciókig |
| essive-formal | intuícióként | intuíciókként |
| essive-modal | — | — |
| inessive | intuícióban | intuíciókban |
| superessive | intuíción | intuíciókon |
| adessive | intuíciónál | intuícióknál |
| illative | intuícióba | intuíciókba |
| sublative | intuícióra | intuíciókra |
| allative | intuícióhoz | intuíciókhoz |
| elative | intuícióból | intuíciókból |
| delative | intuícióról | intuíciókról |
| ablative | intuíciótól | intuícióktól |
| non-attributive possessive – singular |
intuícióé | intuícióké |
| non-attributive possessive – plural |
intuícióéi | intuíciókéi |
| possessor | single possession | multiple possessions |
|---|---|---|
| 1st person sing. | intuícióm | intuícióim |
| 2nd person sing. | intuíciód | intuícióid |
| 3rd person sing. | intuíciója | intuíciói |
| 1st person plural | intuíciónk | intuícióink |
| 2nd person plural | intuíciótok | intuícióitok |
| 3rd person plural | intuíciójuk | intuícióik |
Derived terms
- intuíciójú
- intuíciós
References
- ^ Tótfalusi, István. Idegenszó-tár: Idegen szavak értelmező és etimológiai szótára (’A Storehouse of Foreign Words: an explanatory and etymological dictionary of foreign words’). Budapest: Tinta Könyvkiadó, 2005. →ISBN
Further reading
- intuíció in Géza Bárczi, László Országh, et al., editors, A magyar nyelv értelmező szótára [The Explanatory Dictionary of the Hungarian Language] (ÉrtSz.), Budapest: Akadémiai Kiadó, 1959–1962. Fifth ed., 1992: →ISBN.