intuitus

Latin

Etymology

Perfect participle of intueor

Participle

intuitus (feminine intuita, neuter intuitum); first/second-declension participle

  1. having observed
  2. having considered
  3. looked upon, looked closely at, gazed at
  4. regarded, observed, contemplated, considered, given attention to
  5. regard with admiration, admired, wondered at
  6. kept an eye on
  7. examined visually, inspected

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative intuitus intuita intuitum intuitī intuitae intuita
genitive intuitī intuitae intuitī intuitōrum intuitārum intuitōrum
dative intuitō intuitae intuitō intuitīs
accusative intuitum intuitam intuitum intuitōs intuitās intuita
ablative intuitō intuitā intuitō intuitīs
vocative intuite intuita intuitum intuitī intuitae intuita

Noun

intuitus m (genitive intuitūs); fourth declension

  1. look, view (action)
  2. (transferred, only in ablative singular): respect, consideration

Declension

Fourth-declension noun.

singular plural
nominative intuitus intuitūs
genitive intuitūs intuituum
dative intuituī intuitibus
accusative intuitum intuitūs
ablative intuitū intuitibus
vocative intuitus intuitūs

Descendants

  • Portuguese: intuito

References